.
De hulp aan mensen in een kwetsbare situatie stopt nooit en wordt in deze periode van gezondheidscrisis zelfs intenser. Sinds maart moest het samenleven in het Onthaaltehuis van Spullenhulp voortdurend bijgestuurd worden. De maatschappelijk werkers geven blijk van creativiteit om de gemeenschap en de begeleiding van de bewoners te versterken.
Ontmoeting met medewerkers van het Onthaaltehuis voor daklozen.
INTERVIEW // Maïté Stiévenart, directrice van het Onthaaltehuis van Spullenhulp
Hoe wordt het leven in een onthaaltehuis georganiseerd tijdens een lockdown?
“We nemen nog altijd mensen op. Momenteel tellen we 54 bewoners op een capaciteit van 85 mensen en de aanvragen voor onthaal blijven open. We hanteren wel een strikt protocol bij aankomst: voorafgaande test, verblijf in een hotel tot de resultaten bekend zijn, gesprek met de verpleegkundige van het huis, …
Door de lockdown moeten we het gemeenschapsleven meer stimuleren dan gewoonlijk. De bewoners zijn ook meer aanwezig, omdat de externe activiteiten stopgezet zijn en sommigen werkloos zijn. Ze gaan heel weinig buiten, ook overdag, en vallen dus terug op de activiteiten die eigen zijn aan de werking van het huis: keukentaken, schoonmaken … maar ook ontspannende activiteiten. Er gaat extra aandacht naar de dialoog en de gesprekken met maatschappelijk werkers. Zo willen we luisteren naar een bijzondere angstige bevolkingsgroep die het moeilijk heeft met de lockdown, en hen geruststellen.
De organisatie van de maatschappelijk werkers werd ook aangepast. We hebben hun aanwezigheid in het Onthaaltehuis in de voor- en namiddag verhoogd, vooral om het gemeenschapsleven te stimuleren. Het team werd versterkt met het equivalent van 2 voltijdse krachten. De aanwezigheid van onze verpleegkundige werd opgevoerd: vandaag werkt hij voltijds in het Onthaaltehuis. Daarnaast werd een nieuwe maatschappelijk werker aangeworven om het gemeenschapsleven te versterken.
Ook de nachtploeg onderging een reorganisatie: elke maatschappelijk werker is 4 opeenvolgende nachten aanwezig en op de 5e avond bereidt hij animatie/activiteiten voor die aan de bewoners worden aangeboden. Door de avondklok en het feit dat de externe activiteiten sterk teruggelopen zijn, is er meer nood aan avondanimatie in het huis dan gewoonlijk.
We proberen dus zowel tegemoet te komen aan de behoeften van de bewoners, maar ook aan die van de werknemers.”
©Yann Verbeke
Van deze crisis leren …
“We benutten deze reorganisatie om na te denken over onze werking. We hebben de gesprekken met de bewoners opgevoerd, maar ook onze teamvergaderingen. Dit moment is dus echt een kans om onze begeleiding te herzien. Het is ook een gelegenheid om aandacht te besteden aan terugkerende problematieken, zoals alcoholgebruik. Door de avondklok is het risico momenteel groter, ook in het huis. De maatschappelijk werkers zijn er alert voor en grijpen de gelegenheid aan om erover te praten, de vinger te leggen op de problematiek en oplossingen te zoeken.
Dankzij de aanwezigheid van onze verpleger Claude, doen we ook aan preventie: herinneren aan de coronamaatregelen, maar dat niet alleen. Hij werkt ook veel aan sensibilisering op het vlak van hygiëne en meer algemeen gezondheid. Binnenkort staat preventieve activiteiten rond aids op het programma.
Heel wat zaken waren al uitgedacht tijdens de eerste golf en dus waren we goed voorbereid op deze tweede golf. In maart/april was de lockdown strikter en hadden we sterk ingezet op de activiteiten. Vandaag willen we het begeleidende werk zoveel mogelijk behouden, met naleving van de gezondheidsregels. We streven naar een goed evenwicht met de activiteiten voor de werking van het huis, maar ook met die van het type ‘ontspanning’. Bovendien komen medewerkers en bewoners geregeld samen om de dagelijkse problemen en moeilijkheden te bespreken en samen verbeteringsoplossingen aan te brengen.”
INTERVIEW // Isabelle, maatschappelijk werker
Maatschappelijk werker nachtshift in tijden van lockdown …
“Ik ben Isabelle en ben al bijna 15 jaar nachtbegeleider in het Onthaaltehuis van Spullenhulp. We zijn ‘s avonds en ‘s nachts aanwezig om het leven van de bewoners te organiseren en in goede banen te leiden, wanneer ze binnen zijn: verdeling van de maaltijden, de geneesmiddelen. Soms zorgen we ook voor schoolse ondersteuning.
In ‘normale’ tijden organiseren we vaak groepsactiviteiten, spelavonden of zelfs uitjes waarop de bewoners vrienden en familie kunnen uitnodigen. Dat kan vandaag niet meer en we moeten ‘onder ons’ blijven, in onze bubbel van bewoners en maatschappelijk werkers.”
Hoe versterken jullie het gemeenschapsleven tijdens de lockdown?
“Door te proberen een balans te zoeken tussen de taken voor de werking van het huis en de momenten van samenzijn en vrije tijd. We moeten focussen op wat belangrijk is en ervoor zorgen dat er ook momentjes van geluk zijn.
We zetten maximaal in op dialoog om de bewoners aan te moedigen met voorstellen te komen. Het moet niet altijd van ons komen, iedereen kan proactief zijn.
Concreet hebben we de voorbije weken een bibliotheek opgezet (dankzij de medewerking van de bibliotheekafdeling van de winkel van Spullenhulp), kicker- en pingpongtornooien en spelavonden georganiseerd. Er zijn lees- en naaiworkshops gepland. Ook de herinrichting van onze ‘ontspanningszaal’ staat op het programma. De bewoners en maatschappelijk werkers leggen zich er vrijwillig op toe. We wachten alleen nog op het materiaal en de verf die normaal binnenkort geleverd worden.”
En wat met de eindejaarsfeesten?
“Dat is altijd een moeilijke periode voor kwetsbare en geïsoleerde mensen. Elk jaar organiseren we kerst- en oudejaarsavond met de gewaardeerde hulp van vroegere bewoners die een handje komen toesteken. Vrijwilligers die in verschillende afdelingen van Spullenhulp werken of sommige jongeren van @Home komen mee vieren. Dit jaar zal het niet mogelijk zijn personen van buitenaf uit te nodigen. Dus moeten we nog meer dan anders ons beste beentje voorzetten, samen met de interne krachten. Samen met de bewoners maken we er een multicultureel feest van, met een mengeling van verschillende keukens. Iedereen kiest ervoor zich vrijwillig in te zetten, want we hebben meer dan ooit nood aan momenten van geluk.”
