.
Achter de gesloten luiken van de winkels blijft Spullenhulp in de weer om alle sociale activiteiten van de vzw draaiende te houden. De hulp aan mensen in een kwetsbare situatie stopt nooit en wordt in deze periode zelfs intenser.
Hoe past dit werk zich aan op het terrein? Ontmoeting met medewerkers van @Home18-24, het onthaaltehuis voor dakloze jongeren.
INTERVIEW // CORENTIN LETOCART, DIRECTEUR VAN @HOME18-24
Hoe verloopt een lockdown bij @Home concreet?
“We zagen deze tweede lockdown aankomen en konden ons dan ook beter voorbereiden. Er was dus opnieuw meer aandacht voor de veiligheidsmaatregelen die ondertussen de norm geworden zijn (social distancing, maaltijden in meerdere shiften en zelfs de kickertafel wordt op een andere manier gebruikt gezien de omstandigheden).
En aangezien het om jongeren van 18 tot 24 jaar gaat, was de lockdown al een feit vóór de officiële aankondiging ervan. De meeste jongeren volgen immers een opleiding of gaan naar school en waren al overgeschakeld op afstandsonderwijs”
Hoe verloopt het afstandsonderwijs?
“We hebben onze manier van werken moeten herzien. Voor de coronacrisis hadden we 3 computers. Ondertussen hebben we ingezien dat de digitale kloof wel degelijk bestaat. De jongeren hadden niet het nodige materiaal om de online lessen te volgen. Op een gsm is dat niet ideaal. Daarom hebben we een beroep gedaan op de sector en via twee wegen hulp gekregen. Ten eerste via het Dimitri-programma (beheerd door de Federatie Froidure waarvan Spullenhulp deel uitmaakt link). En daarnaast hebben we geantwoord op de projectoproep van de Koning Boudewijnstichting om de digitale kloof te verkleinen. We hebben de oproep gewonnen en ontvingen op 12 november zes laptops voor de jongeren. Hiermee kunnen ze de online lessen volgen en een min of meer normaal jaar hebben. We zorgen ook voor een perfect werkende internetverbinding, zodat iedereen in goede omstandigheden kan werken, in zijn eigen kamer en geconcentreerd.”
Welke invloed heeft de gezondheidscrisis op de begeleiding van de jongeren?
“Deze crisis heeft de ongelijkheid onderstreept en ook aangetoond hoe belangrijk het is om het sociaal isolement te doorbreken. De jongeren die bij ons verblijven, hebben een heel beperkt sociaal netwerk en de lockdown accentueert dat nog. Daarom besteden we veel aandacht aan die zo noodzakelijke verbondenheid. We praten veel met de jongeren, we zijn er voor hen zodat ze ervaren dat ze er niet alleen voor staan in deze crisis. Ook al zijn hun naasten er niet meer, wij zijn er wel. De duur van een verblijf is langer sinds de crisis. De jongeren voelen zich veilig en ondersteund in @Home. De sfeer is goed in het huis, er zijn weinig spanningen: beide kanten hebben inspanningen geleverd, zowel de jongeren die beseffen dat wij hun laatste redmiddel zijn, als de medewerkers die een beetje afstand hebben genomen. Het is een crisis waar we allemaal samen in zitten! Wij kunnen naar huis gaan en onze naasten zien, zij hebben die kans niet meer, en we moeten hen dus meer dan ooit een luisterend oor bieden en empathisch zijn.”
En morgen? Wat zal er van heel deze crisis overblijven?
“We zullen erover waken die waardevolle band met de jongeren te behouden, al stond dat vroeger ook al ingeschreven in onze filosofie. De gemeenschapsactiviteiten behouden en de jongeren meer inspraak geven. Tijdens de crisis zijn we ons ervan bewust geworden dat het van cruciaal belang is om naar de jongeren te luisteren. Heel snel al heeft het team hen moeten zeggen: ‘Kijk jongens, door de crisis moeten we bepaalde dingen anders organiseren (de maaltijden bijvoorbeeld), hoe kunnen we dat aanpakken?’ Dergelijke beslissingen worden samen genomen en soms hebben de jongeren er alle zeggenschap over. Op die manier konden we hen er veel meer bij betrekken, hen mee laten nadenken. Ook het belang van in een netwerk werken is sterker geworden.”
Er werd een wervingsreserve van maatschappelijk werkers geactiveerd bij Spullenhulp. Waarom was er nood aan versterking in coronatijd?
“We moesten het hoofd bieden aan absenteïsme in het team, door quarantaines, vakantie en omdat we geen beroep konden doen op vrijwilligers die als risicopersonen beschouwd worden. Er is dus versterking gevraagd en bij @Home hebben we Simon, een dynamische maatschappelijk werker aangeworven. Hij is polyvalent en biedt gewaardeerde hulp. Hij is aanwezig voor de jongeren, zodat het team zich kan toeleggen op zijn voornaamste opdracht: de opvang van onze bewoners, 24 uur op 24, 7 dagen op 7.”
INTERVIEW // SIMON TOUSSAINT, MAATSCHAPPELIJK WERKER “VERSTERKING CORONA”
Even voorstellen?
“Ik ben 24 en heb voor maatschappelijk assistent gestudeerd aan de Helha in Louvain-La-Neuve. Ik heb stage gelopen in een opvangtehuis en ook in een hulpdienst voor jongeren. Dat was heel verrijkend werk door de band en de contacten die ik had met de jongeren. Het is een sector die me erg aanspreekt en die me gevormd heeft. Ik had zin om nog bij te leren in een opvangtehuis. Werken bij @Home ligt helemaal in de lijn van mijn stages.”
Hoe was het om in deze bijzondere omstandigheden te beginnen werken?
“Alles is heel snel gegaan. De vacature is verschenen, ik heb gesolliciteerd, ze hebben me uitgenodigd voor een gesprek en amper twee uur later was mijn contract getekend. Vanaf de eerste dag stond ik meteen met beide voeten in de praktijk. Al heel snel moest ik alleen werken. Dat was stresserend, maar ik heb erover kunnen praten met de collega’s en ik heb er veel van opgestoken. Ik richt me ook tot de jongeren om het huis en de werking ervan te leren kennen.”
In welk opzicht zorg je voor versterking?
“Ik moet polyvalent zijn. Er worden me geen dossiers toegewezen. Ik focus heel sterk op het leven in een gemeenschap. Ik probeer dat te bevorderen om een goede groepsdynamiek te bewaren. Een lockdown is niet gemakkelijk, met 15 is het een uitdaging. We organiseren kickertornooien, we hebben een groot spel georganiseerd om de herfstvakantie op te fleuren met een Murder Party, enz. Ik heb me ook beziggehouden met nieuwe aanvragen voor opvang. Onze deuren blijven immers open, zelfs in volle lockdown.”
